Yapacağınız ne varsa bırakın
Önce beni dinleyin!
Hayır da işleyin, günaha da girin, sevap da kazanın
Ama önce beni bir dinleyin hepiniz
Ölmek üzereyim ve Allah rızası için
Beni yaşatmanız caiz
Ne zamandan beridir
Dosdoğru bir yol çizdim kendime
Eğriliği kalemin ayıbı
Ama ben kefilim,
Ben kendime kefilim işte
Boğazımdaki işgalci yumru
Yıllardır boşa didindim birikim için
Elimdeki tek hazinem nehirler gibi salınışım
Ve en büyük kaybım her lafa inanışım,
Huyum kurusun, vazgeçemem!
Değersiz bir vazonun
Pahalı bir masadan atlayarak
Kapitalizme meydan okuması gibi
Kaç ihtişamlı duvara çarptımsa ucuz gövdemi
Yüzümü anneme döndüm
Padişahlar otağında dövdüm gölgemi
Günah çukurunda boğulacakken sol yanım
Bir Kadir Gecesi'nde ettim geciken tövbemi
Şüphesiz ki Mevlâ affedendir
Şimdi en müslümanınız bile benden utansın!
Yazık ettiniz bana
Biten günün artığı kötü hatıralar
Artık yakmıyor gözlerimi
Riyakâr gülüşlerin dergâhında çeliklendim,
Ve konuşmanın gücüne olan inancımı
Diri diri gömdüm toprağa
Sözlerimi duvara söylemekten usandı dilim
Cesedim pes etmekten muzdarip
Vebalim boynunuza,
Hepiniz, beni öylesine dinlediniz.
Bu şiir sana kül benizlim
Zor günlerinin muskası bu şiir
Çıplak ayaklarına kıymıklar batarken
Ve gürbüz parmaklarında
Kan kokusu tüterken acını dindirmen için
İlgisizim, bana eski neşemi geri ver
Sevinçten de öte kelimeler üret ikimize dair
Kendi derdimize düştüğümüzden beri
Acayip insanlar türedi sokağımızda
Üstelik kötüler de...
Akılları, fikirleri, bakışları hin
Hepimiz için öldür onları
Gelecek adına heveslenelim ki
Feri sönmesin gözlerimizin.
Yakın zamanda azılı bir katil olacaksın sevgilim
Ne çok sır oldu aramızda
Ama meraklanma kimsecikler duymaz
Biz, hep biz bizeyiz
Kaderimi çizmek üzeresin
Uzat dudaklarını
Yaşamım bir hamlene bakar
Ve her ahvalde beni yaşatman caiz
Bilirsin ki;
Yalnızca bir kez zedelenir azmim
O da ölürken sarışın kız
Oysa, şimdi tümüyle yaşamak vakti.
Haydi!
Haydi tut ellerimi.