Vur şeirləri köksünə köksünə
Böyüyən öksüz röyalarımın.
Harayından dərindən cırılar
Göy üzü
Bir ozan boğulanda
Bir kəlmə yitəndə
Ağ üzünü dişləyər bir uşaq
Şəfəqlərimin issız axında.
Töküləndə bir-bir qəlbimin küçəsinə
İgid buludlar
Musiqisiz sözlər
Dəlirmək yaxud dəlirə bilmək
Bir şeirin vuran sinəsində.
Xoşca qal sən
Sən
Kiçilən dodaqların şəhəri
İndi gözləyir məni
Durub yollara dastan düzür
Yiyəsiz baxçamın qərənfilləri.
Vur şiirleri göğsüne göğsüne
Büyüyen öksüz rüyalarımın
Çığlığından derinden yırtılır
Gökyüzü
Bir ozan boğulurken
Bir kelime yiterken
Ak yüzünü ısırır bir çocuk
Şafaklarımın ıssız ahında
Dökülünce kalbimin sokağına
Yiğit bulutlar
Ritmsiz sözler
Delirmek yahut delirebilmek
Bir şiirin dövünen göğsünde
Hoşça kal sen
Sen
Küçülen dudakların şehri
Şimdi bekliyor beni
Durup yollara destan düzüyor
Sahipsiz bahçemin karanfilleri