By Engin Yılmaz on Pazar, 06 Aralık 2020
Category: Şiir

AFFET

​İnsan derdi çoğaldıkça kendine iki yol çizer
- Ya derdini bir kenara bırakıp etrafındaki güzelliklerin peşine düşer.
- Ya da içine kapanır derdinden etrafındaki güzellikleri göremez.

Bugün güneş doğmadı hiç sabah olmadı bana
Belkide gözlerim hiç kapanmadı akşam kaldığım yerdeyim.
Uzun bir yolculuktayım ne ayağımda ayakkabı,

Ne de yanımda içecek bir damla su,
Sadece giderken sırtlandığım derlerim.
Yorgunum, bitkinim

Kıtalar aştım, dalgalar ile boğuştum
Koştum arkama bakmadan koştum,
Bir çukur arıyorum öyle derin olsun ki,
Ya kendimi gömüp bir elveda diyebileceğim

Ya da dertlerimi gömüp AFFET....

Related Posts

Leave Comments