By B. Melih Emre on Salı, 29 Ağustos 2017
Category: Şiir

BEY(İN)LER UYUŞTU

Namus diye verilen oy,
Bakir iken dul oluyor.
Hüküm sürer şakşak, goy goy,
Boş kasalar ful oluyor.

İncedir bizim derimiz,
Dokuz köyde yok yerimiz.
Boşa akıyor terimiz,
Altınımız pul oluyor.

Bir çiçekle olmaz talkım,
Vatandaşa düşmez salkım.
Uyuşuyor garip halkım,
Haddinden çok gul oluyor.

Peşkeşin diğer adaşı;
"Özelleşme" işin başı.
Bu vatanın dağı, taşı,
Yabancıya kul oluyor.

Ahval içimi yakıyor,
Gözümde şimşek çakıyor.
Millet cambaza bakıyor,
Alttan giden çul oluyor.

____
Gul: Saf, avanak…


Related Posts

Leave Comments