Jilet,
Zıpkın gibi bir geminin
Evladı olmalı
Ustasıymış işinin
Hiç canımı yakmadı
Bileklerimi doğrarken
Yoğun su altında
Aldım ölüm kararımı
Sulu boya paletindeki
Sulandırılmış kırmızıya
Döndü kanım
Yaşamım
Ayaklarımın altından
Akıp gitti banyo giderine
Tıkandı rögarlar
İnce düşüncelerimden
İnsanlara vermiş olduğum
Son rahatsızlıktır bu,
Özür dilemiyorum
Hiç kimseden
Durup dururken
Kimin aklına gelir ki
Yıkanırken ölmek?
Gerçi paltosunun önü
Hep yanlış ilikli,
Yarım akıllı
Ve aldanmaya ezelden gönüllü
Bir adamın
Normal olamazdı ölümü
Kaskatı bulmuşlar cesedimi,
Ölmüşüm
Kınadılar ve apar topar
Gömdüler bir cuma günü.