Dedim yâr derya isen kum kalsam kenarında
Dedi sen bir incisin kaybolursun suyumda
Dedim taş desen bari duraydım sınırında
Dedi ki yosun tutmaz eritmek var huyumda
Dedi aşksın lâkin ben muhabbet sazıyım
Dedim ben o lisanın çağa asi kızıyım
Dedi ki kaybolursun fikir dipsiz kuyumda
Dedim sen Yunus musun cümlenin eşiğinde
Dedi emre kıldılar yanmanın beşiğinde
Dedim bu nasıl yanmak canlar od keşiğinde
Dedi ki güneş emdim nur çağlıyor ayımda
Dedim bitmek var mıydı can sağ iken bedende
Dedi taşırım seni sen dediğin bu bende
Dedim kalanda cefa dert dökülür gidende
Dedi ki kokun kaldı efkâr tüter çayımda
Dedim yoktur emeğin gönlümün yapısında
Dedi bergüzarım var sözünün hepisinde
Dedim kulluk boş kaldı köşkünün kapısında
Dedi ki kul eylemem beylik daim soyumda
vakithepşimdi / Alanya