Verdiğin buseyi tende sakladım,
Bir türlü atmaya kıyamadım ki.
Duruyor mu diye bazen yokladım,
Tadına bir türlü doyamadım ki.
Aşkın pınarından içtim bir yudum,
Mecnunla dertleştim, çölde uyudum,
Karacoğlan ile türkü okudum,
Sarhoştum, bir türlü ayamadım ki.
Bir bahar yeliydin, esip de geçtin,
Mührünü gönlüme basıp da geçtin,
Neden yamacımdan susup da geçtin,
Bir şey mi söyledin duyamadım ki.
"Senden sonra…" diye girersem lafa,
Kanma! Sonrası yok, düştüm Araf'a,
Yalandır, el bassam bile Mushaf'a,
Kimseyi yerine koyamadım ki.
Bilir misin bana dert olan neydi?
Sessizce yutkunmak nasıl bir şeydi?
Hâlbuki çok basit bir klişeydi.
"Haydi, gel benimle" diyemedim ki.
Geç gördüm uğraşım, sonuçsuz çaba.
Boşa su taşıdım delinmiş kaba,
Dua etmek için durup mihraba,
Kaç gece yalvardım, sayamadım ki.
Kaan ÖZASLAN
21.05.2019