Ay parlayıp gece çöktüğü vakit,
Kapına gelirim, "gelme" desen de.
Yalnızlar gözyaşı döktüğü vakit,
Hâlime gülerim, "gülme" desen de…
Sokakta duyduğum her ayak sesi,
Yaz melteminin ılık nefesi,
Yaprakların usul, usul titremesi,
Hep seni bildirir, "bilme" desen de…
Gecenin son demi, rüyaya dalıp,
Elini tutarım mazide kalıp,
Hediye ettiğin kitabı alıp,
Silerim tozunu "silme" desen de…
Mevsimler dürülür ardı ardına,
Kış vurur, yaz gelir elin yurduna,
Bende her dem hazan, senin derdine,
Sararıp solarım, "solma" desen de…
Akıl hikmet söyler, gönül işitmez.
Bu yüzden Cahil'in çilesi bitmez,
Gece-gündüz hayalin gözümden gitmez,
Divane olurum, "olma" desen de…
Kaan ÖZASLAN
06.06.2017