Akıl ermez bu düzene
Dolar babam boşa gider.
Mevsimleri döne döne
Yazı, güzü kışa gider.
Yol erişmez çatağına
Ayak varmaz otağına
Girer nefsin yatağına
Körle yatar şaşı gider.
Vakit nakit bitiverir
Seni senden ediverir
Tepesinden erir erir
Dibe düşer başı gider.
Akar; ama uçuşu yok
Suyun kanat açışı yok
Ayrıntıdan kaçışı yok
Çakıl çakıl taşı gider.
Bugün geçer, gün eksilir
Sebebini sonuç bilir
Var olanın sonu gelir
Bir, iki, üç..beşi gider.
İnsan denen şu dirinin
Sonu toprak kaderinin
Omuzlarda her birinin
Bir benzeri, eşi gider.
Engin Yeşilyurt