Seninle biz iki güvercindik aynı çatıda.
Gün batımını hep birlikte seyr ederdik.
Sonbahar gelse bile, hiç ayrılmayız derdik.
Gün batımını hep birlikte seyr ederdik.
Sonbahar gelse bile, hiç ayrılmayız derdik.
Sana yiyecek bakınırdım tüm gün,
Ne olacak bir çatı, iki kuş, üç öğün,
En sadık güvercindim gördüğün,
Kalalım desen kalır, gidelim desen giderdik.
Sana kendimce şarkılar yazar, öterdim senden aldığım ilhamla.
Bazen de yağmur yağardı, ıslanırdık damla damla.
Sırsıklam olurdu tüylerimiz, aşıklardan da beterdik.
Gün geldi bu çatı yetmedi sana, uçup gidiverdin,
Giderken bir kanat çırpışın vardı, inan aklımı başımdan aldı.
Bana bu koca çatıda, yalnız gün batımı kaldı...
Kaan ÖZASLAN
03.06.2019
Not: Fotoğraf bugün akşamüstü evimin balkonundan benim tarafımdan çekilmiştir. Şiir de o iki güvercine yazılmıştır...