By Kaan Özaslan on Cumartesi, 09 Haziran 2018
Category: Şiir

HAR EYLEDİM

Her gece ayrı bir olay,
Geceleri dar eyledim.
İsyan etmem kolay kolay,
Yutkunmayı ar eyledim.


Bilirim, sitemler boşa,
Giden dönmez koşa koşa,
Gelsen de tekrar varoşa,
Döşeğini har eyledim.

Ağa da benim, paşa da,
Lüzum yok hiç telaşa da,
Yaşadığım karmaşada,
Kendimce bahar eyledim.

İstesem uyurdum bile,
Rüya görmek biraz çile,
Dön demem, sorma nafile,
Yalnızlığı yar eyledim.

Kuş aldım. Cinsi: muhabbet,
Hem sevimli hem hoş sohbet,
İki dostuz ilel ebet,
İsmi'n vefakâr eyledim.

Ben susunca "cik-cik" eder,
O neşeli, ben derbeder,
Sunduğumu etmez heder,
Dün gece ihtar eyledim.

Resmini altına serdim,
Pisledikçe dürüverdim,
Altlık bulmasam biterdim,
Gazeteden kâr eyledim.

Adını bir yerden duymuş,
Bildiği tek kelâm buymuş,
Anlamadım ne pis huymuş,
Sus dedim, tekrar eyledim.

Elbiselerini yaktım,
Dürüpte sobaya kaktım,
Isınıp keyfime baktım,
Çulunu mundar eyledim.

Çizmeni hırsızlar çalmış,
Pabuçla terliğin kalmış,
Çöpe attım, çöpçü almış,
Şalını astar eyledim.

Sevdiğin dolabı kestim,
Evde rüzgâr gibi estim,
Parçalarken tık nefestim,
Kalanı hızar eyledim.

Takı, tarak neyin varsa,
Hangisi göze batarsa,
Önüme neyin çıkarsa,
Hepsini pazar eyledim.

Anla artık değerini,
Düşün bendeki yerini,
Görme sakın eserini,
Aklımdan firar eyledim.

Bir kazma, bir kürek kaptım,
Yüreğime türbe yaptım,
Gömerken biraz bitap'tım,
Gönlüme mezar eyledim.

Kaan ÖZASLAN
09.06.2018

Related Posts

Leave Comments