Yaz gelir zannettim bizim diyara
Meğerse bitmeyen kışa inandım.
Vicdanı karanlık, cemali kara
İçini gizleyen dışa inandım.
Bu hırçın fırtına başımda esti
Estikçe yuvamın suyunu kesti
Elimi sürmeden kırıldı testi
Doluyu götüren boş'a inandım.
Değişip dönüşüp karşımda duran
Yalanla dolanla sözle kandıran
Uzaktan yakından yünü andıran
Pamuğa benzeyen taşa inandım.
Yüklenip çilemi atıldım öne
Üç adım gitmeden yıkıldım gene
Düzelir diyerek onca ay, sene
Boşuna aldandım, boşa inandım.
Zaman bir su gibi akıp geçerken
Ömrümün evini kapladı diken
Otuza girmeden kırıldı erken
Çürümez sandığım dişe inandım.
Düşerken çölüme serabın teni
Çarpmaktan yoruldum sıfırla bini
Hakikat sandığım yanılttı beni
Gerçeği reddeden düşe inandım.
Kimlere anlatsam eksin, artını
Söylesem kâr etmez artık adını
Kıymete binince elin kadını
Kadrimi bilmeyen eşe inandım.
Engin Yeşilyurt
13 Ağustos 2017