Sevgilim duydun mu? Vurmuşlar Necmettin öğretmeni
Ve demişler ki biz bunu kurtulmak için hakimiyetinizden
Sevgilim bilir misin, Necmettin sadece isterdi evinin dumanının tütmesini
Şimdi o kara toprakta, derin ve soğuk bir mezarda
Gelmiş de ataları yılkılarla ötesinden kaf dağından!
Kan akıtmış, kan vermişler buraya yurt demişler
Bin cefaya bin acıya sabretmişler
Yaşamışlar çocuk sevgileriyle, kutlu yarın özlemiyle
Söyle sevgilim, nedir bu halimiz ?
Ölmüş olsaydık, ölümüz korkuturdu bu alçakları
Topal köpekler bile düşmanı korkutur, biz daha beteriz
Kaybolmuş, dinlememiş ve kaybetmişiz
Ah Asya ve eski çağların özlemiyle yanan bozkır çocukları!
Hapsetmiş sizi binbir saçıyla medusa kılıklı Anadolu!
Her gün bir evladınızı yiyor, her gün daha da kararıyor bahtınız
Ufuklar kan rengi artık size yarınlar facia yarınlar felaket
Düşmanlar bize doğru çekerek hançerlerini
Kesiyorlar kolumuzu, kanadımızı, yarınlarımızı
Öfkelenirsek indiriyorlar daha sert şekilde balyozlarını
Kırıyorlar umutlarımızı, anılarımızı, ümitlerimizi
Ama sevgilim göreceksin kırılarak artacak bizim ümitlerimiz!
Bugün bir idik yarın kırıla kırıla bin olacak
Ben iman ettim sen de et sevgilim kanla kazanacağız yarınlarımızı!