Günleri yedikçe gidiyor geri, 
Erkeklik taslıyor başta kudümsüz. 
Kimlerle geziyor görünüz heri, 
Vardığı yetmişli yaşta kudümsüz. 
***
Şenlikte geziyor, budunsa gamda!
Kubarıp duruyor balkonda, camda,
Yirmibir seneye etti, tamam da…
Kurbağa kaçıran taşta kudümsüz.
***
Kibirle yürüyor yerin yüzünde,
Görülmüş şey değil dursun sözünde,
Her hafta kükrüyor salon pozunda,
Kucağın açıyor puşta kudümsüz.
***
Budunu kansere, vereme saldı,
Sayrılık yayıldı, olanlar oldu,
Kötülük şahika, iyi boğuldu,
Güreşe tutuşsa, tuşta kudümsüz.
***
Haykırsın Serhat'lar cümle pişkine,
"Bu kim?" deme yahu, Allah aşkına ,
Sebep olan budur nice taşkına,
Mesleği çaşıtlık, işte kudümsüz!

Serhat KAHRAMAN / 27.06.2019

Bağlantı1: https://www.edebiyatdefteri.com/siir/1240402/kudumsuz.html

Bağlantı2: https://www.antoloji.com/m/kudumsuz-siiri/