Ne güzel,
Gün geçtikçe daha iyi öğreniyoruz
Sorunlarımızda boy vermeyi
Sınanmaktan usanmışken
Kendi yaralarımızı sarmayı da ihmal etmiyoruz
Gül gibi, ölü gibi, deli gibi geçinip gidiyoruz toplumca
Muhtelif yerlerinden eşitlik şiirleri uydursun dursun şairler,
Artık ne gereği varsa!
Oysa, hiç fena olmazdı her pencereye güneş değse
Aramızdaki soğuk mesafeleri
Uzlaşarak kaldırsak kalplerimiz kırılmazdı
Hatta ne hoş olurdu kuralsız sokaklar
Hırpalanmazdı da kimsecikler boş yere
Ama yine de herkes hâlinden memnun
Güllük gülistanlık yaşıyoruz sefalet kokan evimizde,
Dertsiz, tasasız, maaile.