Bütün kelimeleri yüreğimde haşlayıp
Tarifi yitirdiğim şiirlerim var benim.
Uykumun ortasında söylemeye başlayıp
Sabaha bitirdiğim şiirlerim var benim.
Gözüme gece doldu gündüzlerin yerine,
Çıkarmak istedikçe indi daha derine.
Öfkeyle dolu iken gönlümün üzerine,
Huşuyla yatırdığım şiirlerim var benim.
Bedenim canlı ceset ruhum hüzün yatırı,
Kendimle kavgadayım kırıp döktüm hatırı.
İsyanla bileyerek yazdığım her satırı,
İçime batırdığım şiirlerim var benim.
Sözcüklerim kovuldu dört kapının dördünden,
Heceler öksüz kaldı ayrılınca yurdundan.
Zümrüt-ü Anka ile Kaf Dağı'nın ardından,
Gizlice getirdiğim şiirlerim var benim.
Dik durulmaz sevdanın önünde çökülmeden,
Aşk yeşermez kalbimiz yerinden sökülmeden.
Kalemimin ucundan kâğıda dökülmeden,
Mezara götürdüğüm şiirlerim var benim.
Mustafa ERKENEKLİ
29.12.2016-Malatya