Zaman, gözlerine de oynamış oyununu,
Bir vakitler çok masum bakıyordun Mihrinaz.
Beyaz tüller örterken o incecik boynunu,
Saçına mor çiçekler takıyordun Mihrinaz.
Akşamüstü güneşi yüzüne vurduğunda,
Ilık deniz meltemi saçın savurduğunda,
Tepedeki martılar selama durduğunda,
Gönlüme boş ümitler ekiyordun Mihrinaz.
Ebemkuşağı gibi bezenmiş tüm mahlûkat,
Koynunda saklanırdı, bir bana yoktu hayat,
Hazan mevsimlerinde solan güllere inat,
Burcu burcu karanfil kokuyordun Mihrinaz.
Cahil'im aklım ermez Kâdir olan Hûda'ya,
Arz-ı niyaz eyleyim, gül hâlk'etsin bida'ya,
Güller hasret kalınca güldürecek sedâ'ya,
Nazlı bir bülbül gibi şakıyordun Mihrinaz.
Kaan ÖZASLAN
14.09.2017