By B. Melih Emre on Çarşamba, 22 Kasım 2017
Category: Şiir

MUM, LAMBA v. b.

Aydınlığa koşuyoruz diyerek,
Karanlığa koştuğumuz gün bugün.
Bizden olanlardan kazık yiyerek,
Halimize şaştığımız gün bugün.

Yetki sahipleri sefaya daldı,
Hak ile mamurluk havada kaldı.
Devletin malını ümera çaldı,
Kor alevde piştiğimiz gün bugün.

Satış yok, boşuna kurulur pazar,
Sesini yükselten işitir azar.
Fakir fukaraya, bulunmaz mezar,
Yataklarda şiştiğimiz gün bugün.

Milletin cebinden uçtu akçesi,
Değişti aksanı, dili, lehçesi.
Parsel parsel satılırken bahçesi,
Deli olup coştuğumuz gün bugün.

Makarena, tango, ardından rumba,
Halayı unuttuk, revaçta samba,
Aydınlatmaz oldu, ne mum, ne lamba,
Can derdine düştüğümüz gün bugün.

İmanlı zannedip, peşinden gittik,
Uğrunda kırk yıllık yolu terk ettik.
Pirince giderken bulgur kaybettik,
Kabrimizi eştiğimiz gün bugün.

B. Melih Emre

Related Posts

Leave Comments