By Engin Yeşilyurt on Cumartesi, 24 Kasım 2018
Category: Şiir

ÖĞRETMENİM

Bizim köyde hüzün varken
Kar düşerdi dağa erken
İncinirdi incir, gürgen
Öğretmenim öğretmenim.

Sabahları bazı bazı
Pek üşürdü koyun kuzu
Tırmalardı tavuk kazı
Öğretmenim öğretmenim.

Kıyılarda, aralarda
Daldan dala korularda
Su donardı borularda
Öğretmenim öğretmenim.

Köprü yapsak göl alırdı
Fidan diksek yel alırdı
Biz severdik, el alırdı
Öğretmenim öğretmenim.

Her dizgide servetimiz
Derde dertti davetimiz
Çok kırıldı divitimiz
Öğretmenim öğretmenim.

Yankı vardı kızıl demde
Sarmalardı bizi hem de
Duymuyorsun duy desem de
Öğretmenim öğretmenim.

Diyeceksen o da neydi
Ne hanımdı ne de beydi
Hayat bir suç, kelepçeydi
Öğretmenim öğretmenim.

Bazen şeker bazen tuzdum
Kimi çoktum kimi az'dım
Ön sırada oturmazdım
Öğretmenim öğretmenim.

ENGİN YEŞİLYURT

Related Posts

Leave Comments