sözün bilmem kaç metre altındayım Güzelcem
su verecektim karanfile su
şimdi burada ölmüş çiçekler kokusu
gözlerini açmış durur maden
mayıs yarası
yarısı çalınmış ömrün
kabul olunsun madem ağlamayan duası
gündelik telaşa karıştı karşıki ağacın dalları
gün ürperti
gün korkma Güzelcem
yangın sarmakta an
akrep rüzgarda
kuytu bir ateştir düşen karanlık
ve hatasız
ve külü senden yâr
ektiğimiz binlerce dünden beni toplayan
zindan seslerini çoğaltıyor toprak
kaç bedenden, say
henüz yazılmamış bir kitaba yok
mayıs güneşlerinden silme
kömürden kara umut
sus
pus
bu acının adı yok
yüzümün bilmem kaç metre altındayım Güzelcem
derin yaz
suçlu bahar
dağlar taşlar
muhabbetin deminde kuşlar kaldı...
kim bilir kaç kez yaşar çocuklar
ben bilmem
sabah Güzelcem
sen kederci adamların terine ilişirken yeniden
olmasak da biz
ler
kimler
sabah
/ki şiirini yazmakta...
Mayıs/2014