By Hasan Hüseyin Yılmaz on Cumartesi, 08 Haziran 2019
Category: Şiir

SEN BENİM İÇİN

Aşkınla düştüğüm sonsuz çöllerin
Toprağı tozuydun sen benim için.
Gözyaşım kaynağı oldu göllerin
Feleğin kozuydun sen benim için

Bakışın gibi bir muamma yoktu
Kirpiğin sineme saplanan oktu
Hüsranım hicranım kederim çoktu
Dinmeyen sızıydın sen benim için.

Sayende Mecnun' u olmuşum çağın
Ben kadar efkârı yoktur şu dağın
" Bir kızıl goncaya benzer dudağın"
Bir şarkı sözüydün sen benim için.

İçimde yangındın hardan ziyade
Bir imkânsız aşkın zordan ziyade
Alevden ateşten kordan ziyade
Sönmeyen közüydün sen benim için.

Unuttum dediysem inan ki yalan
Maziydi her gece kapımı çalan
En son içtiğimiz kadehte kalan
Bir dudak iziydin sen benim için.

Akarken sen benden başka mecrada
Gözümden kanlı yaş döktüm ücrada
Neler çektim ben bu aşkı icrada
Sevmenin özüydün sen benim için.

Gülüşün bakışın hepsi bir neden
Aşkınla arındım her bahaneden
Büyülü gözlerle aklımdan eden
Bir peri kızıydın sen benim için.

Ne istersen iste; unut deme tek
Senle anlam bulur geçmiş gelecek
Ervah-ı ezelden sonsuzluğa dek
Alnımda yazıydın sen benim için.

Hasan Hüseyin Yılmaz

Leave Comments