bilsen kac çocuğun gözyaşını sildim
mâhur tebessümün ile
bir çoğu sen gibi baktı nemli gözlerime
onlar gülümsedi ben ağladım
bin yıllık hasret ile okşadım saçlarını
ellerimin tedirginliği özlemine denkti
Ürkektim hayallerin kadar
seni unutmam... unutma
tren garları yine yoksulluk kokuyor
bilet gişesi hınca hınç dolu
simit parası kenara ayrılmış
demli çay ile aşılacak yemyeşil umutlar
ak nergisler, inatçı çalılar, güngörmüş ağaçlar
bir anlık umutsun içimde
seni unutmam... unutma
nazlı şiirlerden vazgeçti
yıldızlar cok zamandır isyana parıldıyor
her gece başım belalı bilesin
tehlikeli şiirler yazıyorum karanlıkta
vicdanı kararmış adamlara
dönülmez yollların kavşağında
ünlemesin adımlarımı sesin
yorgunlukta nefesimsin
seni unutmam... unutma
bilmediğinden değil, hasretinden küskünlüğün
sevdamızı eskiten ağıtlara yüreğim gergef
iplik iplik işlerim aşkı kayıp coğrafyalara
Turani kavgalara dokurum ismini
seni unutmam... unutma
karabasan çökmüstür şimdi ninemin kabrine
O bilir
Göz kapaklarımda ki ağırlığın sebebini
toprak kokan göğsünde
öylece uyuyup kalmak istiyorum
ninemin türkülerinde buluyorum resmini
seni unutmam... unutma
çok zamandır traşsızım
kendime iyi bakmıyorum anlayacağın
kıyılmış bir gençliğin aksi yansıyor sakallarıma
oysa, bir kaç sloganın ardına saklanmadan yaşamak istemiştim
muştusu çalındı sabahların
ağır geliyor bu şehre sitemim
sokak çocuklarının başıboş ıslığına bıraktım
yarım kalmış öykümüzü
sahilde ki kemancının nağmeleri anlatamaz bizi
şiirlerimi çağın çöplüğüne atsalar da
hain belleselerde adımı
kimsesizler taşıyacak
pencerinin kenarına kimsesiz sevdamızı
seni unutmam... unutma
Okan Kilit