By Metin Oparetör on Pazartesi, 05 Haziran 2017
Category: Şiir

Tut Ellerimden

​Susturun şu yetim çocuğu ağlamasın kaderine
Söndürün şehrin ışıklarını sela veriliyor içimde
Düştüm yola elimde Kur-an dilimde besmele
Dönemem geri sözüm var Azrail'e  

Mezarlıklar yanıp tutuşurken hasretimle 
Toprak kurt düşürmek için beklerken etime 
Bir defalık mutluluğun diyetine 
Akıttım kanlı gözyaşımı anne... 

Dünya alçaklaşırken gözümde 
Depremler oluyor içimde 
Yıkıma uğradım kıyım yaptım kendime 
Yinede ölemedim anne... 

Aha yine yorgunluk gözlerimin deminde  
Sığ sularda boğuluyorum kederimde 
Saklandım kuytulara gecenin orta yerinde 
Çığlık çığlığa ölüme kat beni anne... 

Bıktım usandım sahte insanlardan 
Anlatma bana sevgi dolu masallardan 
Bir ağıt yakta dinleyeyim ozanlardan 
Ağır sözlerle çat bana anne... 

Yine aştım cefanın sınırını 
Unuttum yaşamanın onurunu 
Tut ellerimden bir tokat 
At bana anne... 

OPARETÖR

Leave Comments