Tenimde gurbetin kurduğu tuzak,
Beynimin içinde girift işler var.
Gece vakti benden dursa da uzak,
Uyanıp gördüğüm nice düşler var.
Yeis deryasında ruhum bin pare,
Yazık ki kayboldu gözümde hare.
Hasretin ağında kaldım biçare,
Alnımda sürekli çatık kaşlar var.
Yalnızlık duvarı kaleden kaim,
Sürur yasak bana yüreğim saim.
Hüzün yağmurları yağar her daim,
Gönlüme dökülen sessiz yaşlar var.
Saatten kaldırıp 'kala', 'geçe'yi,
Örtmüşüm ömrüme kara peçeyi.
Ve her an salarak suya keçeyi,
Üstüne atılan ağır taşlar var.
Vuslatın treni ettikçe tehir,
İçimin çölünden geçmiyor nehir.
Can evim; kalesi yıkık bir şehir,
Omzumda kanadı kırık kuşlar var.
18.03.2017-Malatya
Mustafa Erkenekli