Anam, elleri toprak kokan,
Dokunduğu yer cennet olan anam.
Bana da sen dokundun ya en son
Bu yüzden cennetir şimdi yerim
Şehitliktir mevkim.
Biliyorum, yokum yanında
Dayanamıyorsun toprak altında olmama.
Ama ben senin yanındayım ana
Görüyorum ağladığını
Yapma gül kokulum, Ağlama.
Aklımda hala,
yere düştüğümde kanayan dizime
Bakıp nasıl acı çektiğin.
Benim canım yandığında benden çok için yanardı,
bilirdim.
Şimdi nasıl da dayanıyorsun evladını toprağa koymaya.
Yüreğin çelik gibiymiş ana
Ama görüyorum, dağ gibiydin. Çöktün...
Yüreğini dağlama ana.
Bu anneler gününde öpemedim ya elini
İsteyemedim ya helalliğimi
Dilimden düşmüyor ciğeri yanık mısralar.
Affet ana, hakkını helal et
Boynun bükük durma
Senin yüzün soldu diye yakarım bütün bahçeleri çiçekleri
Yeter artık başımın tacı, ağlama.
Sen benim bitmeyen baharımdın.
Seni görünce güneş doğardı,
Sen yokken karanlıklar bırakmazdı ruhumu.
Gördün deme ana? Sen vardın,
Beyazlara bürüdüler beni.
Senin göz yaşın değdi en son tenime.
Kurşun yerken canım bu kadar acımamıştı ana.
Senden ayrı koydular beni,
Yamacından aldılar beni,
Kokundan mahrum ettiler ana,
Affetme katilimi!
Kim ne dedi de sana ağladın günlerce?
Kim çaldı kapını oğlun öldü diye?
Üzülme anam, ağlama.
Ben ölmedim, bakma onların lafına.
Şehitler ölmez, şehitler ölmez ana!
Bükük koyma boynunu, kaldır başını. Şehit anasısın sen, dik dur ağlama.
Güldürme düşmanı ana.
Duaların yerimi cennet eyledi,
Kurban olurum sana,
Ağlama!
Gurur duy kendinle ana,
Kahpe kurşunu yediğimde ah demedim.
İsyan etmedim, Allah derken bile
Gözümden yaş düşürmedim.
Şehadet getirmeden önce dilim
Seni zikreyledim ana, adınla kanlandı dudaklarım.
Komutanım beni kavrarken seni vatana emanet ettim ana.
Gözlerimi yumarken yüzün geldi gözümün önüne.
Beni büyütürken çektiğin çileleri,
o zorlu yılları anlatan yüzünde ki çizgiler
gülümsemenle can bulmuştu.
Ama buruk gülüyordun anam.
Uzanamadım o cenneti ala yüzüne.
Kınaladığın ellerim o mübarek ellerini aradı.
Öpüp başıma koyamadım,
Ama düşmanı da yaşatmadım. T
ertibimin intikamını aldım ana.
İsmail şehit olduğunda oğlunun fotografı hala elindeydi.
Yemin ederim eli buz gibiydi ama o fotografi hala tutuyordu ana.
İsmail'in soğukluğunu ben giydim şimdi üzerime.
Sen olsaydın ısıtırdın şefkatinle.
Beni koydular daracık yere.
Dalyan gibi dediğin oğlun sığdı 2 metrelik çukura da
Asıl darda olan vatan ana.
Kardeşlerime söyle
Vatanı sahipsiz koymasınlar,
Sakın ha.
Ah anam işitti kulaklarım.
Selam okunurken sıvazladılar omzunu.
Senin oğlun olduğu belli dediler,
Gurur duy dediler.
Böyle yiğidi kınaladın vatana kurban ettin,
Üzülme dediler.
Ben hep senin oğlun oldum diye gurur duydum ana.
Kalk yerinden doğrul ana,
Çıkar üstündeki karaları,
Ellerini aç yaradana.
Tertibime, oğlunu göremeden şehit olan komutanıma fatiha oku.
Analar her zaman yiğitler doğurur da,
Böyle yigit analar her zaman gelmez cihana.