Hani bazen bir kasetin en sevdiğin parçası olur ya!
Hep o çalsın istersin.
Her bittiğinde başa sarıp,
Tekrar, tekrar dinlersin.
İşte hayatımın en güzel parçasıydın sen!
Durmadan hep "çal" istiyorum.
Hani bazen ayrılmak zor gelir,
"Kalkayım ben" dersin ama bir türlü olmaz.
Muhabbet uzar da uzar.
Dönüp dönüp aynı şeyler konuşulur,
Kalkar, sonra tekrar oturursun yerine,
Tekrar sohbete dönersin.
İşte hayatımın en koyu sohbetiydin sen!
Gitmeden hep "kal" istiyorum…
Hani bazen birine çok değerli bir hediye verirsin,
Verdiğinde için mutlulukla dolar,
Hediyeni açmasını beklerken heyecanlanır,
"Mutlu olacak mı?" diye yüz ifadesini izlersin.
İşte sana verdiğim en değerli hediyemdi gönlüm,
Kıymetini bilmesen de "al" istiyorum…
Hani bazen çok uzaktadır beklediğin,
Hatta belki hiç gelmeyecek kadar…
Çalan her kapı zilinde fırlarsın ayağa,
Boşuna bir ümit olduğunu bilerek…
Yoktur! Gelmeyecektir! Bilirsin ama beklersin.
İşte gelmeyeceğini bilerek hep seni bekliyorum,
Ümitsizce hep "gel" istiyorum…
Kaan ÖZASLAN
07.07.2017