Yine bir 4 Nisan Yine hasret
Yine acı.. Sevmiyorum seni Nisanın dördü. Hiç sevmedim sevmeyeceğim. Yokluğuna alışamadık Koca Çınar'ın… Alışamadık sessizliğe.
Alışamadık gölgesine sığındığımız heybetli çınarın yokluğuna..
Başbuğum " Evlatlarım" derdi buzlar erirdi yüreğimizde. Her şey sen gittikten sonra başladı BAŞBUĞUM… Evlatlarım dediklerin bir koltuk uğruna birbirine selamı çok görmeye başladı. Bölündü parçalandı unufak oldu sen gidince koca DAVA. Atom parçalanır ÜLKÜCÜLER parçalanmaz diye düşünürdüm sen başımızda BAŞBUĞ olduğun zamanlarda.
Sen gittin görme halimizi.
Sen gittin emanetlerine sahip çıkamadık biz evlatların olarak. Hayırsız mı olduk sana karşı bilemedim?
Sen gittin derdimiz birdi bin oldu. Artık açmıyor gönül bağımızda güller.
Sen gittin bozkurtlar öksüz koca DAVA köksüz kaldı adeta.
Sen gittin çaresiz başsız kaldık. Ne haldeyiz? BAŞBUĞUM evlâdım dediğin Ozan Arif'i gönderdik yanina Ona sor halimizi. O sana güvenirdi sen ona güvenirdin. Arif Ozan anlatsın yüce makamı kimler işgal ediyor? Dün sana oportunist diyenler bugün ahkam kesiyor.
Biz BAŞBUĞUM derken kılcal damarlarımızda hissettik yıllarca bu duyguyu. Bugün çapsız adamlar Türkeş Bey diyor.
Sorma ne haldeyiz diye
Sen gittin yandı yürekler karlar eridi hasretin ateşiyle. Hakkını helal et bize.
Hakkını helal et hedefini şaşıran bizlere.
Sen son BAŞBUĞUNSUN Türk dünyasının umarım affedersin bizleri.
Sana layık olamadığımız için yanına gelebilirsek kızma bizlere.
MEKANIN CENNET OLSUN TÜRKÜN YÜCE BAŞBUĞU. Doğan Ay