Tam Yeşilçam senayorsuna dönmeye başladı bu yeni oluşum/ parti kurulma süreci.
Toz pembe bir rüyadan uyanmak gibi..Gerçeklerle yüzleşme..
Herşey zengin oğlan fakir kız hikayesi değil.
Bu bir siyaset anlayışı. Bu anlayış içinde her türlü hile oyun desise mevcut.
Işte gerçek bu.
İdealist olmak yetmiyor siyaset sahnesinde oynamak için. Oyunu kurallarına göre oynamak çok çalışmak değil maalesef. Yola birlikte çıkmak birlikte devam etmek bunlar hikaye.
Eski hastalık tekrar nüksetti yeni cenahta.
Her anlamda kendini tekrar gösterdi bu amansız hastalık. Vücudu sarmış kanserli hücreler gibi yeniden tekrar yeniden başladı.
Dün neden şikayet ediliyorsa bugün harfiyen tekrarlanıyor. Yeni bir anlayış yeni bir yol bu mu?
Kimse davadan üstün değildir ve olamaz.
Tamam yeni siyasi dönem için öncelik geniş kesimi kucaklamak buna itiraz eden de olmaz. Yeni döneme kenfimizi uyduracağız diye eskimiş pörsümüş atıkları da başımıza getirmeye hakkınız yok. Daha önce de belittik yanlış yapılıyor ülkücülere ikinci sınıf vatandaş muamelesine tabi tutuluyor diye dinletemedik.
Halk oylamasında hayır veren ülkücüleri kimse çantada keklik görmesin dedik anlatamadık.
Bugün gelinen nokta hiç iç açıcı değil biliniz.
Ben yaptım oldu deme lüksünüz yok.
Kimse hele ülkücüler asla kimseye baston olmaz.
Hayaller toz pembe idi görülüyor ki gerçekler zifri karanlık.
Hayaller pembe pancurlu ev idi gece kondu bile uzak duruyor.
Elbette yeni bir yapılanma yolunda herkesi memnun etmek mümkün değil.
Bu memnuniyetsizlik katsayısı neden her geçen gün yükseliyor hiç düşündünüz mü?
Yolda yürürken bulduklarınız mı sizi iktidar yapacak? Onların bir çoğunun kendine hayrı olmamış ki yeni harekete olsun.
Merkez merkez derken hayalleri merkeze çektirmeyin…
Söylenecek çok şey var da biraz daha sabır diyoruz.
Bakalım neleri kimleri kurtarıcı olarak gösterecekler bize?
Doğan Ay