Güzel ahlak dinimizce hayatımızın olmazsa olması durumundadır. Dinin bir bütünü niteliğindedir ahlaklı olmak. Peki ne kadar ahlaklıyız? Yada ahlakı kendimize mi uydurmuşuz?
Herkes kendine dokundurulduğunda, yoğurdum ekşi demez niteliğinde ahlaklı olduğunu iddaa eder.
Peki ahlaklı olmak nedir? Dinimizin güzel ahlaklı kişi yalan söylemeyen,iyiden yana olan kötüden uzak duran,insaflı olabilen,edebli olabilen,gıybet etmeyen,kibir nedir bilmeyen vs.bunun gibi kısaca güzel ahlaklı olabilmek iyiye meyletmek kötüden uzak durmak kötülüğün karşısında da dimdik durabilmektir.
Ahlakı ilk olarak aileden sosyal öğrenme yoluyla gizil bir şekilde öğreniriz. Büyüklerin neleri yaptıklarına neleri yapmadıklarına bakar ona göre bir davranışta bulunuluruz. İyiyi kötüyü ayırt edemesede ailenin davranışlarından ahlaklı olmayı yada olamamayı öğreniriz. Ailedeki öğrenme okulda devam eder ve okulda iyiyi kötüyü bilerek anlayarak öğrenmeye başlayacak yaş'a ve eğiteme gelmiş oluruz. Burada ahlak bilincinin farkına varırız. Bundan sonrada hayatının her anlamında yapacağı davranışları karakterine yansıyışının mayasını atmış oluruz.
Ya sonra hayatta insana bir şeyler öğretir elbette ama bu aldığı ahlaki eğitim onun bundan sonraki davranışlarının iyiye mi kötüye mi yönelmesi gerekeceğini belirler. Mayası sağlam atılmış kişilerde bozulma ve karakter değişmesi kolay kolay olmaz.
Şimdi bizdeki siyasi ahlaksızlığın nereden nasıl geldiğine dair bir fikir edinmiş olmamız gerekiyor. Siyasette bulunan kişilerin çoğunda duruş bozukluğu, karakter yoksunluğu bulunmaktadır. Özellikle koltuk derdi bulunanların ve koltuğu terk etmek istemeyenlerin ahlaki yoksunlukları daha çok göze çarpmaktadır. Makam, mevki derdi olanlarda ahlak yavaş yavaş beden ve ruhu terkeder.İyilik de doğrulukta hepsi buhar olur. Hayattaki öncelikleri elbette değişir. Bu bozulmalar toplumada yansır. Çünkü imam cemaat ilişkisi durumu vardır. Statü olarak üstlerde bulunanların yaptıkları ahlaksızlıklar aşağıda daha açık şekilde yapılmaya başlanır. Yukardan aşağıya doğru bir bozulma olur. Ve bu bozulma eğitime ve ailelere kadar yansır işte sonrası daha vahimdir. Çünkü gelecek nesillere bıraktığımız miras değişmeye öğretmeye ve öğrenmeye çalıştığı hayatta kötü örnekler teşkil etmeye başlamış olunur.
Sonuç olarak siyasette ahlak çok önemlidir. Rüşvet, kara para aklamak, hortumlamak, sömürmek, ihaleye fesat karıştırmak, yolsuzluk, yandaşı zengin etmek, rantçılık, bizden olanı kayırmak, adeletin ayarınla oynamak ve daha bizim bile bilmediğimiz bir çok ahlaksızlıkların önünü açmak yolunu tutmak bunların hepsinle aslında ahlaksızlaşmakla kalmıyorsunuz. Aynı zamanda gelecek nesillerede bunların normal olduğunu olabileceğini empoze ediyorsunuz.
Siyaseti bütün emellerinize bütün çıkarlarınıza alet ederek nelerde tahribat oluşturduğunuzun bir gün farkına varmanız dileğiyle.