Bİ PUŞT VAR...

Ve bir puşt var içimizde...

Aç gözlülüğümüz, bencilliğimiz, komşunun tavuğunu kaz görme alçaklığımız, parsadan pay alma gayemiz ve fırsatçılığımız semirtiyor onu...

Çünkü bu aç gözlülük, bu hırs, bu uyanıklıktır şimdiye kadar yapılmış ve şimdiden sonra da  yapılacak olan bütün puştlukların besin kaynağı...

***

Eğitim, din, iman, ahlâk, utanma duygusu ve Allah korkusu; bunları en çok konuşanlar tarafından adım adım yok edildi...

İşte o gün bu gündür bir puşt var içimizde...

Puştum...

Puştsun..

Puştlar...

***

Hırsızlığın, uğursuzluğun, yozlaşmanın ve yolsuzlaşmanın yeni rekorlarını kırıyoruz...

Yukarıdan aşağıya, aşağıdan yukarıya, soldan sağa, sağdan sola çalan çalana, çarpan çarpana...

Gücü yeten yetene...

***

Lâkin bizim de içimizde kolay para kazanma hırsı, başkasının sırtından geçinme uyanıklığı, iyi niyeti suiistimal hastalığı, komşunun tavuğunu kaz görme yavşaklığı, karşımızdakinin cebine el atma şerefsizliği, velhasıl birilerini çarpma puştluğu olmasa kimse kimseyi çarpamaz.

Kimse kimseyi tokatlayamaz...

Kimse kimseyi kandırmaz, kandıramaz...

***

Eğer bir şekilde çarpılıyor, kandırılıyor, söğüşleniyorsak, bu içimizdeki zahmetsiz kazanma hırsının tetiklediği, "kendi menfaatimizi her şeyin üstünde tutma" dürtüsü ve "karşımızdaki herkesi faydalanılacak, sömürülecek enayi sürüsü" olarak görme puştluğu yüzündendir…

Ve bu puştluğumuz sürdükçe, mutlaka bizden daha uyanık olan bir puşt çıkacaktır karşımıza...

Bazen Saadet Zinciri, bazen Çiftlik Bank, bazen Sülün Osmanların sonsuz model sürümü olarak...

Ve tabi rüşvetçi amir, memur, siyasetçi ve hırsız iş adamı olarak...

***

Düşünün, yattığı yerden para kazanmak isterken çarpılan adam, her defasında "Bir önceki kaptırdığım parayı kurtarıp sonra kâra geçeyim" diye hırs edip tam beş kere daha jete binmiş. Altıncısında parası kalmadığı için katılamamış; sermayeyi kediye yükleme eylemine…

Kısacası içindeki puştun, havadan para kazanma sevdası yüzünden kazık yemeye doymamış olan bu adam; eline para geçsin, ilk fırsatta yine çarptıracaktır kendisini...

Çünkü içine işlemiş...

***

Dedim ya, bir puşt var içimizde; oturduğu makamı babasının çiftiliği gibi gören...

Bir puşt var, şöyle alnı terlemeden, kolu yorulmadan başkasının sırtından geçinmek isteyen.

Bir puşt var, karşılaştığı herkese yolunacak kaz muamelesi çeken...

Bir puşt var, cebini doldurmak için her yolu mubah gören; en yakın dostuna, hatta öz kardeşine bile kazık atmayı marifet bilen...

Bir puşt var içimizde, kendine uzatılan iyilik elini kökünden koparıp almanın hesabını yapan...

Bir puşt var...

Bir puşt var içimizde, eline fırsat geçse hepimizi…

8.4.2018