Çocukları korumak ve yaşam koşullarını iyileştirmek adına 20 Kasım 1989 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 'Çocuk Haklarına Dair Sözleşme' imzalanmış ve o tarihten günümüze 20 Kasım 'Dünya Çocuk Hakları Günü' olarak kabul edilmiştir.
"Eğitim hakkı, sağlık hakkı, adalet hakkı, katılım hakkı"
Her çocuk eşittir."
Hangisini sağladık?
Çocukların yararına ne değişti o günden bu yana?
UNİCEF 2000 raporuna göre : "Dünyada 600 milyonu aşkın çocuk yoksulluknedeniyle açlıkla karşı karşıya.
Sağlıksız koşullarda,
eğitimsiz,
bir kısmı da sokakta yaşıyor.
Araştırmacılar bunları;
istismar uğrayan ve ihmal edilen çocuklar,
suça itilen çocuklar,
çalışan çocuklar ,
Sokak çocukları,
Silahlı çatışmayı yaşayan çocuklar
diye gruplandırarak risk altındaki çocuklar olarak isimlendiriyor.
Son yıllarda bunlara mülteciçocuklar da eklendi.
Kapitalizmin acımasız yüzü emperyalist politikalarının bedelini çocuklar ödüyor.
Çocuklar kimi zaman sanayinin ucuz iş gücü olarak kullanılıyor.
Kimi zaman 10 yaşından itibaren hükümetler veya karşıt silahlı gruplar tarafından askere alınıyor ya da askerliğe zorlanıyor.
Bu savaşlar ve çatışmalar milyonlarca çocuğun ölümüne sakat kalmasına ve mutsuzluklarına neden oluyor.
Yalnızca 1990 yılındaki çatışmalarda 2 milyondan fazla çocuk ölmüş.
6 milyondan fazla çocuk yaralanmış.
Her yıl mayınlar yüzünden 8.000 ile 10.000 arası çocuk ölüyor ya da sakat kalıyor.
Bir milyondan fazla çocuk ailesinden ayrı düşmüş,
15 milyondan fazlası mülteci olmuş yurtlarından edilmiş,
psikolojik travma geçirenlerin sayısı ise bilinmiyor
Dünyada yaşları 5 ile 14 arasında olan 250 milyonu aşkın çocuk işçi var ve bunlardan 5 ile 11 yaş arasındaki 60 milyon çocuk tehlikeli koşullarda çalışıyor. İlkokul çağındaki 130 milyon çocuk okula gitmiyor.
Bütün bunlara ek olarak son yıllarda gündemde olan ve insanlığı tehdit eden iklim krizinden de çocukların payına yine acıların düşeceği gerçeği var.
Bu gün 1 milyar çocuk iklim krizinin tehdidi altında.
Dünya para piyasalarında trilyonlarca dolar el değiştirirken, insan nüfusunun büyük çoğunluğu kapitalizmin acımasızlığının yarattığı yoksulluk, açlık ve kötü koşullarda yaşam mücadelesi veriyor. Bunun bedelinide en ağır çocukların ödediği bilinirken bu güne kadar; eğitimde, sağlıkta, korunmadaçocuk hakları adına ne sağladık?
Rakamlar ve gerçekler gösteriyor ki; Sağlayamadığımız gibi onlara kirlenmiş bir dünya bırakıyoruz.