Dün (eşi devlet okulunda öğretmen olan) bir arkadaşım 5.sınıf öğrencisinin ödev yazısını gösterdi bana. Yazıyı okumak mümkün değildi. Büyük harfler, küçük harfler birbirine girmiş, sanki okuma yazmayı yeni öğrenen 1.sınıf öğrencisinin yazısı gibiydi. Diğer yandan baktığımda; 5 yaşında olan kızımın kreşte aldığı İngilizce eğitimini düşünüyorum. Anadolu lisesinden mezun biri olarak bazen beni bile zorlayacak şekilde konuşuyor İngilizceyi. Görsel sanatlar, paten, Almanca vs. Bambaşka donanımlara sahip olarak gelen başka bir nesil de yetişiyor. Dahası; biz orta halli bir aile olarak fazla yüklenmiyoruz. Biraz daha ileri seviyede; Farklı dil kursları, bale-jimnastik-piyano kursları ile çocukların donanımlarını daha üst seviyeye çıkarma gayreti içinde olan pek çok tanıdığım aile var. Tüm bunları değerlendirince şunun farkına varıyor insan: Gelecekte yönetecekler ve yönetilecekler şimdiden seçiliyor, hem de ailesinin maddi durumuna göre maalesef. Özel okullar farkında olmadan geleceğin kast sisteminin kurucuları olmuşlar.
Devlet okullarında görev yapıp bireysel çabalarıyla kaliteli bir eğitim verme gayretinde olan öğretmen dostlarımı takdir etsem de çabalarının sonuç vermediğini üzülerek görüyorum. Çünkü; eğitim bir sistem meselesidir. Ülkedeki tüm çocuklarımıza kaliteli bir eğitim imkanı sağlayamazsak elde edeceğimiz tek sonuç; sınıf ayrımına dayalı, adaletsiz bir ülke olacaktır.