Günümüz şartlarında bir nebze aklı olan, çevresindeki ve ülkesindeki yaşanılanlardan ne kadar vahim bir sona doğru gittiğimizi görür. Görmeyenler için ise düşüncem akıllarından şüphe ettiğimden ziyade, uykularının ağır olduğudur.

Endişelenmek ,sorgulamak ancak gördüğü manzara karşısında aktif rol almak, mücadele etmekle anlam kazanır. Diğer türlü sadece kendini kandırmaktan ibarettir.

Peki madde madde sıralamaya gerek duymayacağımız bu kadar sorun ve bazı konularda iş işten geçmiş durumlar mevcutken milletimizin tepkisizliğinin sebebi nedir?

Çok karmaşık, çözülemez yada bilimsel verilerle açıklamaya gerek yok, sebebi çok açık: "KAHRAMAN (LİDER) BEKLEME HASTALIĞI"

Bu hastalığın belirli semptomları vardır:

​başak kokuyordu bakışların
bu yüzden kavgam toprağa benzer

tarla başında
unuttuğumdan beri çocukluğumu
kalemim daha keskin
hayli zaman geçti
halamın entaresine mantar doldurmayalı
toprak yola isyan edeli
yakar ayaklarımı asfalt
bir apartman yıkılsa başıma da
dönsem geri
tutsam getirsem güne evveli

Ben bir rahleyim. Rahle nedir diyorsanız açıklayayım. Üzerinde, yazı yazmak , kitap okumak için ağaçtan yapılmış bir araçtır. Beni yapan ustanın adı Osman idi. Hz.Osman(r.a) kadar tefekkürde , onun kadar edepli , Osman Gazi kadar yiğit bir adamdı. Heybetini kimisi inancına kimisi cesaretine bağlardı. Yürürken ev sallanırdı adeta. Bir Cuma Namazının dönüşünde başlamıştı beni şekillendirmeye , İlk hamlesini besmele il yapmış ve kısa sürede tamamlamıştı beni. Osman Usta beni yaparken , hep konuştu benimle... '' Bitince çok güzel olacaksın , senin üzerine Mübarek Kur'an-ı Kerim'i koyacağım , Kur'an-ı Kerim'e hürmetle seninde önünde diz çökmüş olacağım , kıymetini bil, oğlumla kızımda faydalanacak senden , kızım derslerini yapacak , oğlum hayatımıza yön veren o müthiş Allah kelamlarını okuyacak üzerinde'' diyordu...

​Kapat gözlerini uyu küçüğüm
Aşk düşsün düşüne yönü görürsün
Derdimi sormadan büyü küçüğüm
Öykümde yarını dünü görürsün

(YESİ'DE) HALVET

Hâlî

Ben geldim.
Birikmiş bin yıllık gözyaşım var,
Ve dahi günahlarım.
Günahlarım boşluk kadar!

Leyl

Seherde saf saf sekiz tekbir,
Gecede karadarı çorbası.
Boşlukta yıldızlar tek tektir,
Günahları toplar gecenin torbası.

Eşler arası dayanışmadan çok çok öte...
Keşke dayanışma olsaydı.Öyle bir çocuk düşkünlüğü ki, anne geri planda kalıyor.

Bu gidişat da iyi değil. Baba rol modeli, (tabi ki anne de) tuhaf bir şekle dönüşüyor.