Mutluluk neden hep bende azınlık
Sende çoğunluk
Ama hiç eşit değil ki şartlarımız
Birbirinden çok uzak

Renkli avuntularımı tek kişilik hücrelere hapsettiğimden beri
Süreklilikle flu bir İstanbul geçiyor geceleri düşlerimden.

Yapacağınız ne varsa bırakın
Önce beni dinleyin!
Hayır da işleyin, günaha da girin, sevap da kazanın
Ama önce beni bir dinleyin hepiniz
Ölmek üzereyim ve Allah rızası için
Beni yaşatmanız caiz

Kan bürüdü gözlerini,
Karanlığından faydalanarak gecenin
Kökü tarih öncesine uzanan ağaçları kestiler
Etnik kökenlerine inerek böldüler insanları

Kelimelerden kule yapmıyorum ben
Ben, eşitsizliği haykırıyorum
Haykırıyorum avaz avaz açlığı, parasızlığı, yoksulluğu

Güzleri gülmezdi yüzümüz
Çirkinleşirdi şah damarlarımızın atışı
Bize en çok yakışan kıştı

Siz duman sanırsınız
Kahır tüter fabrika bacalarından
Gece vardiyasında

Üç yudumda çözümleyebilirim seni
Tabii, töhmet altında kalmayacaksa bilim
Adet günlerini kirlenmenden saymam
Soymam entrikalı oyunlarından enseni
Ve yeterince kızsam da sana
Çıkarmam ipliğini pazara

Bugün, bir yerlerde öfkeyle sıkılıyor yumruklar
Kılıç kınından çıkıyor
Kinle bileniyor kelimeler soğuk törpülerde
İnsanlık, ağır ağır can çekişiyor
Usta manevralarla hızla uzaklaşıyor merhamet