Belgesel izlemeyi severim, özellikle doğa belgesellerini beğenirim ben. Afrika belgesellerinde konu hep aynı olduğundan ziyadesi ile kabak tadı almama sebep olurlar, kabaktan da nefret ederim bu arada.Özellikle Aslan belgesellerini hiç sevmem, bir tanesi hariç.Hele toplaşın etrafıma da anlatayım, efendim hikaye şöyle;

  Güçlü bir erkek aslan bölgesindeki diğer erkek aslanları sindirip sürünün başına geçmişti, bol keseden kükrüyor,sürüsünü dilediğince yönetmeye çalışıyordu. İktidarın bir kez tadını almıştı ya, onu kimseciklere kaptırmaya hiç mi hiç niyeti yoktu. Zamanla İktidar hırsından o kadar gözü döndü ve iktidarını kaybetme korkusu benliğini o kadar sardı ki yattığı yerden kalkmadan sadece kükreyip diş ve pençelerini sırtlanlara göstermekle yetiniyor ama onlarla gerçek bir mücadeleye girmekten hep kaçınıyordu, Sürüde liderliğe oynayabilecek bir erkek aslan doğduğunda ise onu sürüden kovuyor hatta sürüdeki genç aslanların sırtlanlar tarafından parçalanmasına bile göz yumuyordu.
Yine bir gün sürüde üç yavru aslan ortaya çıktı,yavrular gün geçtikçe büyüyor yeleleri gürleşmeye heybetleri artmaya başlıyordu, günün birinde olan oldu ve üç yavru büyüyüp yaşlı aslanın karşısına dikildiler, sürünün bir kısmı gençlerin tarafındayken diğer kısmı yaşlı aslanın tarafını seçmişti. Ama ihtiyarın sesi hala genç aslanlardan gür çıkıyordu, olabildiğince kükreyerek gençleri sürüden kovdu. Üç genç aslan sürüden kovulsalar da yaşlı aslanın iktidarının sona ermesi gerektiğine karar vermişti bir kere. Sürü onların kendi sürüsüydü kovulsalar da gitmeye niyetleri yoktu.