Fark etmiyor ne yazsam ucu yanık kağıda,
En sonunda hepsi de dönüşüyor ağıda,
Yasta evladı vatan, hem solu hem sağı da,
Bozkurtlar diyorlar ki, yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Çok destanlar yazıldı Fırat Yılmaz adına,
Ne yazsak ne söylesek kâfi gelmez yâdına,
Onsuz günler çok acı, erilmiyor tadına,
Bozkurtlar diyorlar ki yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Sene on beş iki bin, ay şubat günü yirmi,
Gün siyaha boyandı, katranın gönü yirmi,
Toprağa düşen şehit artı dört önü yirmi,
Bozkurtlar diyorlar ki yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Ege'den gelen haber oldu bir kara hançer,
Bağrımı deldi geçti yürekte yara hançer,
Her bozkurt yürekliyi yandırdı nara hançer,
Bozkurtlar diyorlar ki yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Dediler Çakıroğlu yürüdü Hakk'a gitti,
O bir ülkü fidanı, delikanlı yiğitti,
Hainler için kâbus, milletime ümitti,
Bozkurtlar diyorlar ki yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Resmen kanım kurudu, donup kaldım o dakka,
Kolumdan can çekildi, elimden düştü hokka,
O, hâliyle tertemiz, vardı Divân-ı Hakk'a,
Bozkurtlar diyorlar ki yiğidim rahat uyu,
Değişir sanma sakın bozkurdun kadim huyu.
Ege'nin koç yiğidi, kampüsün efesiydi,
Haine aman vermez bir bozkurt nefesiydi,
Hem Türklük sevdalısı gençliğin gür sesiydi.
Tunga'yım diyorum ki, yiğidim rahat uyu,
Bozkurdun, yokluğunda, sanma değişir huyu.