"HER AN YENİDEN"İ OKUYUNCA ANLADIM Kİ Artık lüksün merkezinde konumlanan, deniz ya da orman manzaralı evlerin, villaların, yatların içinden somurtkan surat ifadeleri, mutsuzlukları gözlerden kaçmayan insanlar çıkıyor. Artık en pahalı arabaların içinden renksiz, keyifsiz, depresif insanlar çıkıyor. Sabah kahvaltısını boğazda yaptığı, bir fincan kahveye yoksul emekçinin üç günlük yevmiyesi...

İşte böyle dostum. Ben bir hiçim! Çünkü yeniden var olabilmek için, yok olmam gerekiyor. "Hiç" olmam! Merhaba, günlük dediğim iç benliğimin yansıması. Senin çığlıklarını susturabilmek için yazmak zorunda kaldım. Senin bana yaptıkların... Hep sen suçlusun benliğim, hep sen. Bana hedefler koyan ve beni hep o menzilden alıkoyan sen suçlusun. Çünkü ben başına gelenler için kendisini suçlayam...