Ölen benim.Susan ben.Göz göre göre ihanete çanak tutan sen. Ağlayan ben.Şov yapan sen. Toprakta gül açan ben.Türk'e kefen biçmeye kalkışan sen. Vatan için can veren ben.Tabut başında timsah gözyaşı döken sen. İçi yanan ben.Şehitlik kutsal deyip gülücükler saçmaya devam eden sen. Yetmedi mi öldüğümüz? Hikayeyi hepiniz bilirsiniz. Bir yerlerde okudunuz veya dinlediniz. Bir de buradan okuyu...
Bütün kelimeleri yüreğimde haşlayıp
Tarifi yitirdiğim şiirlerim var benim.
Uykumun ortasında söylemeye başlayıp
Sabaha bitirdiğim şiirlerim var benim.
Telif Hakkı
© Mustafa Erkenekli @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Her nefes aldığında insan yaşıyor sanma
unutulmuş evlerin eşiğine düş döküldü Sıla
bürünmüş ve yazılmış kış, silinmiş yollar
sepya sokaklar kalır hep aklımızda
