Memleketim şimdi ateşten bir gömlek.Hangi su tasını döksen üstüne boşa.Ne yen çıkıyor, ne kol kalıyor,Uzandığı her elin önü sonu boşa...Vicdanlarda kanayan bir yara ülke şimdi, Dağlamak istesen dağlayacak tuz boşa... Savrulur her bir genci dağa taşa,Gelmeyecek o yusuflar, ağlamak boşa...Her evi bir ayrı yangın yeri yıllardır,Kalbi kuruyan anaya teselli boşa...Sol yanı boş kalmış o gittiğ...
Annem bize küçükken bir masal anlatmıştı. Yeri geldiğinde de o masalı hep hatırlatırdı. BALIKÇININ KARISI... ...Vakti zamanında küçük bir kulübede fakir bir balıkçıyla haris karısı yaşarmış. Balıkçı her gün gölden balık tutarak geçimini sağlarmış. Bir gün oltasına nasıl olmuş ne olmuşsa, konuşan bir balık takılmış. Balıkçı balığı tam sepete atacakken balık dile gelmiş. Balıkç...
inancımın gül damlası kırmızı
kapatma gözlerini ışığa ay beyaz
öldüğümüz yalan
bölüştüğümüz
dilim dilim gece uykudan
yıldızlar ne acı
annemin ağlayışı uzaktan
"Bir bulut olsam, yüklenip yağsamDökülsem damla damla toprağıma.Bir deli nehir, bir asi rüzgar olupKavuşsam kendi toprağıma.Bir çiğ tanesi, bülbülün çilesi;ANNEMİN SESİYLE GÜNE UYANSAM!..Radyoda yanık içli bir keman,Ağlasa nihavent acemaşiran..." Sezen Aksu ... Çoğu kimse için 23 Şubat 365 günden herhangi bir gündür. Biz Ardahanlılar için ise yılın en özel günlerinden biridi...
Soğuk bir gündü o gün, sessizce çıktım evden.
Kimse uyanmadan.
Hızlı adımlarla ilerlerken bir an duraksadım.