Eşrefi mahlukat olan biz insanlar faniyiz. Her canlı ölümü tadacaktır. Ayet-i Kerime'nin ışığında ölüme inanalardanįz. Yaşadığı ömür sürecinde yaptıkları ile kendinden söz ettirenler olur. Bu söz ettirme öylesine sıradan bir söz ettirme değil, toplumun genelinde kabul görmüş menfi, ya da müsbet amellerdir. İşte Ozan Arifi biz böylesine bir ruh hali ile ele almamız gerek!! Ozan Arif ölümü...

Taze demlenir, uçmak yoluSen bir değil bin kez içiverdin Yaşarken öldün, hayat boyu Sen her dem acıyla filizlendin  Cefâ, işkence, sefân olduDevrin menkûb'u atsız idinSana hasret Turân oldu Biz özleyişle çektin, gittin Hayal ederek Tanrı Dağını Dolaştın, sen bir hayalettin Afşin adlı kürşadın torunu Onuda toprağa serip gittin Zavhan'da otgontenger oldupYüce moğol iline yüz tuttunCen...