Kuş öter, köpek havlar,
Od yakar, deri kavlar,
Avutmaz yavan savlar,
Dünya bunun üstüne.

Bak şuna tamirci! Bu saat bozuk,
Geceden sabaha cansız duruyor. 
Tamir edemezsen, ilmine yazık, 
Gündüz nispet yapar gibi vuruyor.

Gönül mabedime zincirler takıp,
Terk ettikten sonra niye yaşadım.
Eski bir resimden yüzüne bakıp,
Kin güttükten sonra niye yaşadım.

Ne kadar şanslısın benden yana,
Bir bilsen... Yanımdayken, mesela;

Her halinle, olduğun gibi severim seni,
Bana hava atmaya ihtiyacın yok.

Kaç yıl oldu senden ayrı düşeli,
Hasretinden bir deliye döndüm yar.
Ayrılıkmış bu sevdanın bedeli,
Bir kor idim yavaş, yavaş söndüm yar.

Varlığım huzurlu kılmazmış seni,
Var olduğum için özür dilerim.
Bilmeden kırmışım gönül kâseni,
Zar olduğum için özür dilerim.

Öyle efkârlı bir anda yazdım bunu sana,
Okuduktan sonra çöpe at, üstünde fazla durma.
Ne bileyim işte… Dertleşmek mi istedim ne,
Bir sen anlarsın beni, eee davul bile dengi dengine…

Aşk; garip bir hoşluk hali,
Gülsen de hoş, gülmesen de.
Onulmaz yara misali,
Ölsen de hoş, ölmesen de. 

Gönül âleminde koca devdim de,
Bir senin gönlünü haklayamadım,
Tertemiz bir aşkla seni sevdim de,
Nezdinde, gönlümü aklayamadım.