POSTALANMAYAN MEKTUPLAR

Öyle efkârlı bir anda yazdım bunu sana,
Okuduktan sonra çöpe at, üstünde fazla durma.
Ne bileyim işte… Dertleşmek mi istedim ne,
Bir sen anlarsın beni, eee davul bile dengi dengine…

Hal hatır sormaya geldi sanırım sıra,
Bu günümüze şükür, sende ne yok ne var?
Buralarda hiçbir şey değişmedi senden sonra,
Birkaç bina yıkılıp yenisi yapıldı o kadar…

Zaman ne de çabuk geçiyor değil mi,
Artık günler sanki bir an gibi,
Yirmi yıllık elbiselerim bile eskimiyor hiç,
Aynen hediye ettiğin eşofman gibi…
Sakın yenisini al deme öyle bilgiç bilgiç…

Ördüğün atkı hala boynumda,
Yenisi de var, ama zor oluyor alışmak,
Yalnız eski kazaklarım biraz tülermiş,
Yokluğunda yeni şeyler de öğrendim bak,
İnsan bazen mutluyken ağlar, mutsuzken gülermiş…

Çoğu şey aynı kaldı hayatımda,
Hatıralar aynı, umutlar aynı, acılar aynı,
Sadece yabancı bir yüz var aynada,
Çaresiz gözlerle izliyor geçen zamanı,
Saçlarında beyazları olan bir adam,
Yüzünde derin çizgiler ve duruşunda biraz gam…

Neyse, bitireyim burada artık, sanırım çenem düştü yine,
Beni merak etme sakın, sen de iyi bak kendine.
Yine yazarım ara sıra, bir fırsatını bulursam,
Sen de yaz, okurum inşallah, buralarda olursam…

Kaan ÖZASLAN
14.02.2020