ve ben her gece
evimin en fakir odasında
adı sanı unutulmuş şairler ile buluşuyorum
saltanata aldırmayan
mazluma saldırmayan şairler
kırık dökük mısraları toparlıyoruz
sokaklar boş değildi eskiden
ben vardım birde dostlarım
dilimizde eskiden kalma türküler
yeni çağa yürüyorduk
kodaman adamların ayak izlerini ezerek
Anormal zamanların arasında dolaştığımı hissediyorum. Yüreğimin sıkışmaları bundan mı bilmiyorum. Bir ceylanın aslandan kaçma içgüdüsüyle gerçeklerden kaçtığımı biliyorum. Kötü zamanların doğaçlama davranışları olsa gerek. Sahi merak ediyorum; insanlar ne zamandır karşı koymakta defalarca zorlandığı duyguların esiri oluyor? Bunlardan bahsederken "Eyvah! Aşık olmuş da içini mi döküyor?" d...
Saçların savrulur yar geceye kokun düşer
Kirpiğin vurur beni sineme okun düşer.
Bîçâre mağlubuyum sonu gelmez hicranın.
