Şu üç soruyla başlayalım...

Mücadeleyi, bir demokrasi ve hak arama mücadelesi sanıyordum. 

Mücadeleyi, Genel Merkezin kötü yönetimine karşı bir tavır olarak görüyordum. 

Mücadeleyi, kurultay toplansın ülkücü irade kimi tercih ederse saygı duyulsun gibi adaylar üstü değerlendiriyordum. 

Bu yüzden, koltuk kapma mücadelesi olarak görmediğim süreç içinde muhalif adaylar lehine ve aleyhine bir yazım veya sözüm olmadı. 

Ancak bu centilmenliği bozanlara sessiz kalmayacağımı da hemen göstermek isterim. 

Bu kurultay şimdi toplanırsa benim lehime netice çıkmaz diyerek çark etmeyi düşünebilirsiniz. 

Kurultayda Genel Merkez desteği lehime olsun diyerek o tarafa sıcak mesajlar verebilirsiniz. 

Adaylar Çoğalırken Muhalif Cepheye Kısa Bir Bakış

​Öyle bir süreçten geçiyoruz ki, bunu sadece MHP tarihi değil Türk demokrasi tarihi bile altın harflerle yazacak.

Dile kolaydır 548 imza toplamak. Denemeyen, yaşamayan bilmez. İl Başkanlarını, ilçe başkanlarını, belediye başkanlarını, delegeleri sonu belirsiz, süreci zorlu bir maceraya sürüklemek.

İmzadan sonrası ise malum, ülkücü iradeyi hiçe sayan bir Genel Merkez…Görevden alınan onlarca il, ilçe... Her gün hakaretler, iftiralar, tehditler… Gemerek'ler Tosya'lar, hukuksuzluklar, haksızlıklar, tomalar, çevik kuvvetler…

Nihayetinde Yargıtay kararıyla tescillenen bir hak ve kurultay…

İşte böyle bir ortamda her gün yeni genel başkan adayları çıkarken, biraz da muhalif cepheye bakmak lazım neler oluyor diye.

Kendi penceremden görünenleri özetlemek istedim. Artıları ve eksileriyle…

Neler oldu

• Yer seçimi felaketti. Biz gözümüzü statlara dikmiş, büyük düşünürken; maalesef dağın başındaki bu tesis vizyonsuz bir tercihti.

• Ülkücüler teyakkuzdayken onları 2.000 kişilik bir salona mahkûm etmek rezaletti. En azından aynı tesisteki kapalı spor salonu tercih edilebilirdi. O salonu dolduran, yüzlerce kilometre uzaktan gelen binlerce kişinin kurultayı ekrandan izlemesi doğru olmamıştır.

• İnsanları kilometrelerce yürütmek düşüncesizlikti. Sürekli çalışan 5 tane servis aracı konulabilirdi. D)Kongrenin öznesi delege olduğu halde, delegeyi 5 saat kuyrukta, o sıcakta havasız salonda tutmak beceriksizlikti. Tamam, kabul normalde noter onayı olmadan delegeyi hazirun cetvelini imzalatarak salona alabileceğiniz halde, sürekli yatılan çamurlardan korkup işimizi sağlama alalım demeniz ve noter uygulaması yapmanız mantıklıydı. Ancak isimleri alfabetik ayırıp 5 kapıdan 5 noter marifetiyle bu işlemi yapamaz mıydınız? Şahsi gözlemim asgari 10 delegenin salonu imza vermeden, giriş yapmadan terk ettiği yönünde. Kurultay fiyaskoyla neticelenmemiş, delegeler sabırla 5 saat beklemişlerse bu onların ülkücü olmalarındandır.​