BIZ BU OYUNU BOZAR MIYIZ

Son yirmi yıldır hareket olma özelliğimizi kaybettik. Hareketsiz bir hareket olduk.

Ne ülkücü olabildik ne teşkilat ne örgüt ne dernek…

Koskoca bir hiç kaldı bize.

Şimdi elimizde kalan tek sermayemiz 12 Eylül öncesi verdiğimiz mücadelenin hatıraları. Üç kişi bir gelince yaptığımız en güzel şey şimdi elimizde kalan. Oturup nutuk atmak.

İş işten geçtikten sonra sonra elimizi kafamızı değil gövdemizi koysak giyotinin altına neye yarar?Atı alan Üsküdar'ı çoktan geçti. Dövünmek vakti de değil övünmek vakti de.
"Ülkücüler bu oyunu bozar" demek ne kadar kolay.
Peki bu oyunu bozacak hangi güç? Ülkücüler demeyin sakın.
Onlar paramparça.
Onların hepsi kendi havasında.
Bu oyun bozulmalı burası doğru.
Peki nasıl?
Oyunu bozmak için örgütlü olmak gerek. Bizde örgüt var mı? Yok...
Oyunu bozmak için geniş bir konsensüs gerek. Bu konsensüs bizde var mı? Yok.
Bu oyunu bozacak önder var mı? O da yok...
Havanda su dövmek olmasın sakın bu oyun bozma işi. Sadece slogan veya.
Ülkücüler olarak esas bu konular konuşulsa keşke. Bu konular tartışılsa.

Evet Türk Milletinin Ülkücülere ihtiyacı var. Türk Milleti bölünmez bütünlüğünü koruyarak gönlünde yaşattığı ülkülere ancak ülkücüler sayesinde ulaşabilir.

Ülkücüler içinde bulundukları kısır siyasetlerden kurtularak özünde var olan teşkilatçılık ruhu dikilmelidir.

Bütün bunlar nasıl olacak?

Ortaya bir yol bir metot koymadan ülkücüler başarır demek ülkücüler bir şey bilmiyor demektir.

Muhterem büyükler dava adamları ağabeyler buyurun meydan sizin söz sizin eylem sizin.

Yol açın…

Yol gösterin..

Doğan Ay