CAN PARÇANI TESELLİ EDEMEDİM (Kundakta bebeğini bırakıp giden AZİZ ŞEHİTLERİMİZE)

​Şafak sökerken geliyorsun aklıma

İçim yanıyor, anlatamıyorum

Elim dua etmek geliyor sadece

Sana nasıl kıydılar, anlayamıyorum.

​Efkar doluyor yüreğim hep

Sen aklıma geldikçe şaşıyorum

Kundaktaki bebeğini düşünüp

Göz yaşlarına boğulup ağlıyorum.

Hayalindi mükafat oldu şehadetin

Ama terk etti bizi fani bedenin

Ve sonra büyüyüp sordu seni bebeğin;

Ona dönüp sadece "şehit" oldu diyebildim.

İlk başta sel oldu göz yaşları

Ona bakıp ağlama diyemedim

Çatma bana o al kaşlarını

Can parçanı teselli edemedim..

Toprağına yüz sürerken her gece

Aklıma gelir sana hitap eden o iki hece

Ve sonra büyüyen yavruna gidip

Baban "KAHRAMAN " oldu dedim...

Seda ZENGİN