İTLERE NASİHAT

Bu yazıda bahse konu olan it hayal mahsulü masallara konu olan it'tir.
Gerçek kişilerle olaylarla uzaktan yakından organik inorganik bir bağlantısı yoktur. Meraklısına duyurulur.

Bir aganın iti varmış, o kadar da zeki imiş. Aga kime kızıyor kimi sevmiyorsa onlara havlarmış. Birisi varmış ki aganın baş düşman ilan ettigi sövüp saydığı. Ona bu it her gün havlar hatta o ağanın ak koyunlarına bile havlarmış bizim ağanın iti.
Bir gün gelmiş, aga her gün bir birlerine söven düşmanı ile barışmış,
Bu, it aganın gözüne gireceğim diye alışık ya öteki agaya yine havlamaya. Yine havlamış bir gün. It bu nereden bilsin ağası ile düşman ağanın barıştığını. İtin sahibi aga, vay benim can dostuma nasıl havlarsın diye ite tekme atmış .
Sahibi için kurta dahi saldıran ağanın düşmanlarına hırlayan it, vefa görmemiş. Sahibi iti bir ormana salıp kovuvermiş.

İtliğin sonu bu.
İtler anlar mı?

Anlamaz dediğinizi duyar gibiyim.
İt ittir.
İt itliğini yapacaktır.
Unutmayın itin hasiyeti, sahibinin işine geldigi kadardır.
Sahibinin işi biter itin de görevi. Görevi biten iti niye beslesin vatandaş. Vurur tekmeyi biter.
İtlere nasihatimdir. Ya it olmayacaksın, ya da herkese havlamayacaksın, kovulur ya da zehirletilirsiniz.
It sahibini iyi bilmeli iyi tanımalı. Kime ne zaman havlayacağını iyi bilmeli it dediğin. Olur olmaz yerde olur olmaz kişiye havalanır mı?
Sen o kapıda it olarak bulunduğunu unutursan tekmeyi de kıçına yersin.

İtlik kolay değil.
İtseniz itliğinizi güzel yapın. Ağadan izinsiz havlamayın. Yok illa havlarım derseniz sonra kuyruğunu apış arasına alıp ağlamayın.
Benden hikayesi.

Doğan Ay