KAYIP TÜRKÜNÜN AĞIDI

türkülere sığınır yiğidim
türküler örter anasının feryadını
kravatlı eşkiyaların tekmelediği gardaşının çığlığını

​gitti kömür karası gözler,
uçsuz bucaksız ışığın ardına
ceplerine doldurdu bir çoğu
sessiz sessiz döktükleri gözyaşını
bir damla bile bırakmak istemediler
geride kalanlara

​ölümün az gerisi tedirgin bekleyiş
susar diller...
ağıt içre türküler daha bir anlam kazanı
türküler gönülde göverir sesi duyulmaz
incitmez yarenini
sitemkar bakışlarla ecel solur türküler
can dayanmaz

türkülere sığınır yiğidim
türküler örter anasının feryadını
kravatlı eşkiyaların tekmelediği gardaşının çığlığını

son nefes...

son nefeste susar türküler
son nefes issiz dumansız
kardelen göverir sanki yerin dibinde
kar beyazı umutlar
sonsuzluğun izinde

yoksulluk böyle bir şeydir işte
vedasız ayrılıktır fıtratı!
belletir beyler gerçeğini
isyan kuşanan fukaraya
kararmış vicdanlarıyla
başına vura vura

öğretir beyler...

sorma bana dostum
niçin gittiler, neden?
sebebini bilmeyenlerin şairiyim ben
Türküsünü Soma'da kaybeden

Okan Kilit