KUMAR

Çoğumuz her gün sıradanlığa uyanıyoruz
Bir şeyleri deniyoruz sürekli
Kırılıp, yorulup, parçalanıyoruz
Gün ışımasından geceye değin
Bir nefs kaç dipsiz kuyu?

Sıklıkla değişiyor çoğu şey
Var mı ki bir duanın kabulünü kaldıracak gücümüz?
Kartlar yeniden dağıtılıyor,
Masada yeni, yepyeni yüzler...
Kalabalık ne kelime?

Gürültü almış başını giderken
Birden burnuma çalınıyor kokun
Yeniden doğmanın bin tezahürü...
İsmim her defasında tekrardan okunuyor kulağıma
Hiç kimsenin elini bilmeksizin dünyaya rest çekiyorum,
Sen yanımda oldukça.