SON EYVAH

​yüz kuşak ötesine daldı gözlerim
anadan üryan bir deryada buldum düşlerimi
yıkandıkça zamanın ardına göçtü
ölüme hasret şiirlerim
kalem kırdım kelimelere
urganda can verdi ağıt içre sözlerim

​bu nasıl bilmece
çözdükçe sorgudayım
hiçliğin felsefesi varlığımın ıspatı
derviş elinden şarap içtim
yarı sahoş tekkedeyim

ve aşk diyorum
"tek hece" diyerek gülüp geçme
bazen hasretin
bazı zaman koskoca bir coğrafyanın
kah vecdin utanmaz hali
yani o aşk var ya
Hakk'a isyan, Hakk'a tutkun…

gömüldüçe koskoca bir aydınlığa
yana yakıla karardı bahtım
sen bilmezsin sevdiğim
gurbetin meftunuyum
vuslata ahım!

neden gök çökmüyor
neden yer yarılmıyor
toprağa gömerken öykümüzü…

Bu son eyvah
ne mat oldum, nede şah
yürek göçmüş akıla
vah bize, vaaah!

delilik ulvidir
delilik yiğide yar
dedim ya
aklımı aldım başıma
gayrı beni yok say

bu şiir sana değil
tükenmiş inancıma
belki diyorum sevdiğim
Lokman Hekim gibi gelip
merhem olursun yarama... 

sahi Lokman Hekim bulmuş muydu ölümün çaresini
yani kaldırabilir misin düştüğü yerden
anadan üryan bir deryada kurşunlanan düşlerimi

Okan KİLİT